Modelletje van 10 weken Voorkomt Abortus

Op mijn zestiende ben ik zwanger geworden. Dat bracht ontzettend veel strijd met zich mee. Ik was zwanger en iedereen vertelde me dat ik een abortus moest laten doen. Mijn ouders en die van mijn vriend waren er niet van op de hoogte dat we een baby verwachtten. Pas na vier maanden hebben we het verteld. Maar andere mensen, die het wel wisten, bleven aandringen op een abortus. Want een kind verpest je leven, vertelden ze me. Eigenlijk was abortus absoluut geen optie voor mij, maar doordat er zo erg op werd aangedrongen, begon ik er toch serieus over na te denken.

Maar er speelde nog iets. Iets dat niemand wist. In dezelfde week dat ik zwanger werd, ben ik ook verkracht. Zelfs mijn vriend wist het niet. Het was voor mij een enorm zware tijd. Ik was zwanger en iedereen schreef ons al af. Wat zou er gebeuren als het kind ook nog eens niet van mijn vriend zou zijn, maar van de verkrachter?

Toen ik zo in de put zat en tien weken zwanger was, kreeg ik uitgerekend die week een bijzondere envelop aangereikt. Uit nieuwsgierigheid maakte ik de envelop open in de hoop bemoedigd te  worden. Wie weet zat er zelfs ‘hulp’ in die de keuze makkelijker zou maken voor mij.

Ik opende de envelop en er zat een miniatuur baby in van 10 weken oud en op dat moment was ik ook precies 10 weken zwanger. Ik wist niet wat me overkwam. Vanaf het moment dat ik die miniatuur versie van een ongeboren baby in mijn hand hield, wist ik het zeker: al zou ik een tienermoeder zijn, al zou het kind van de verkrachter kunnen zijn. Ik ga voor dit kind zorgen.

Op mijn zeventiende ben ik met mijn vriend getrouwd. En een maand later moest ik bevallen. De baby, een jongetje, was volkomen gezond en ook niet van de jongen die mij had verkracht.

We zijn nu vele jaren verder. Hij is net 10 jaar geworden en we hebben er ook een dochter bij gekregen. We zijn nog steeds gelukkig getrouwd!

Anoniem

Hartelijk dank voor het lezen van dit artikel!
Dank voor uw gebed en donatie!